Oma met humor

Gisteren sleepte ik mijn murwgecarnavalde lijf terug naar mijn eigen bed. Ik deed dit over het algemeen per openbaar vervoer, en dat ging allemaal best. Er lag veel confetti in de trein (en dat zou vaker moeten) en toen ik op Utrecht CS aan kwam, stond mijn bus klaar, als ik niet zo gaar was geweest, dan had ik een salto gemaakt, of op mijn kalender gekeken of pasen, pinksteren en kerst toevallig op dezelfde dag vielen, want dit gebeurt mij dus nooit. (Oké bijdehandjes; ik wil geen uitleg over hoe carnaval zich kalendertechnisch gezien tot pasen, pinksteren en/ of kerst verhoudt, want dat weet ik wel, maar het schrijft gewoon zo leuk, dus laat me.)

Ik ging de bus in en probeerde zo te gaan zitten dat ik dit keer nou eens geen geblokkeerde schouder op zou lopen met het stop-knopje-indrukken (wie bepaalt op welke plek in de bus die dingen komen?) en dat als de deur open ging, ik me alleen maar struikelend van de bank hoefde te laten vallen en dan zo bij mezelf op de stoep zou landen (dan zou ik Nynke bellen 'Hee, alles okidoki? Ik lig voor de deur, kan je me even naar boven slepen, net als in Bottom?', en zou het verder goed komen).

In elk gevááál. Er stapte na mij een oma in. Een kleine leuke met wit haar en een stok. De joviale en spraakzame buschauffeur keek haar vorstend aan en zei "dag mevrouwtje", zij keek hem aan en zei met een stalen gezicht "dááág mevrouwtje", terug en ze zei ook nog "ik moet naar die halte, dus kunt u hier stempelen alstublieft", met haar vinger op haar strippenkaart prikkend. De buschauffeur keek heel erg * .... .. . ..* , deed wat de oma vroeg en begon overbluft aan zijn rondje.

En zo, en niet anders hoort carnaval te eindigen (als je op zondagavond al weg moet).

Ook ik heb zo mijn connecties

De meest illustere linkenlijst waarin mijn blog prijkt, is die van jaarclub Twisted. Dank, heren, véél dank en positieve gedachten, én een regen van madeliefjes jullie kant op!

Mijn blog is bij Twisted in het gezelschap van twee-drie andere websites. Op de één kan je vinden waar je in jouw woon- of verblijfplaats de goedkoopste krat bier vandaan kan slepen (ik zeg hándig). Ik drink maar soms bier maar hé, als iemand mij vraagt van "weet jij waar ik hier tegen een schappelijke prijs een krat bier kan halen", dan zeg ik van, "Nee ... JAAAA!!! Kijk maar op de site van jaarclub Twisted, dan weet je het zo." En dan ga ik weer nonchalant wijn drinken, of Taksi, mijn gesprekspartner geimponeerd achterlatend.

Verder staat er bij de links van Twisted ook een website, of nja, twee over gitaarwonder Stanley Jordan. (Ja, hier weet ik dan verder niks bij te zeggen.)

Ik ben hier al met al enorm tevreden over.

Met dank aan de piraat en de rest van de bemanning van www.jctwisted.nl,

Martha

Inmiddels is alles, behalve het weer weer...

helemaal Hubba Bubba!

Dit moeten we allemaal vaker kopen, echt! (Ik heb trouwens de Blauwe vorige week... of twee weken geleden... daar wil ik af zijn, geprobeerd, maar de Roze blijft mijn lievelings.)

Wat we ook vaker moeten kopen, zijn surprise-eieren. Voor andere mensen dus. Gewoon doen! De volgende keer dat je in de supermarkt bent en die eieren ziet; koop er eentje voor iemand. Je maakt de ander er sowieso blij mee, en wat is nou mooier dan iemand blij maken?

Ik weet dit soort dingen!

xx

Vandaag ben ik geen Punica oase

Dit, maar dan met een groot rood kruis er door heen; alleen ben ik dus niet zo'n paintvirtuoos. Graag zelf even visualiseren dus (of er eentje op je bril tekenen en dan met je bril op naar dit plaatje kijken; dat kan en mag ook best).

Soms heb je gewoon zo'n dag.

Nja, morgen beter...

zwaaizwaai!

Mijn hernieuwd opgelaaide angst voor Jac Orie, en mijn nimmer tanende voor Barbara Fusar Poli

Ik was er bijna overheen, doet hij dit en aanverwante gezichten. *Mwooooaaa...* IK trek hier echt een gezicht van als het popje van De Schreeuw, alvorens onder te duiken tot het weer zomer en dus veilig is.

Ik ben momenteel denk ik alleen nog banger van Barbara Fusar Poli (ja zo erg is het); zij is die ijsdanseres die gisteren in de laatste drie seconden van haar kuur samen met haar partner op onelegante wijze het ijs kuste (hetgeen niet haar bedoeling was). Hij tilde haar op, verloor zijn evenwicht, zwoeberde nog even manhaftig door, maar *SMEK*, ze gingen alsnog plat op hun... Op de bovenste foto moeten ze eigenlijk afgroeten, maar staat Barbara klaar om Maurizio af te tuigen en midden op de olympische ijsvloer een slagaderlijke bloeding toe te brengen met haar rechterschaats, omdat hij het fout deed. En Maurizio weet het, mensen...

En goed van Marianne!

Kijk mij linken

Ik heb er een verzameling links bij; met dank aan Nynke. Leuk om te lezen; op ééntje na. Die van Mijn Opa. Deze site gaat echt over mijn opa. Mijn moeder heeft hier het verhaal geplaatst dat mijn opa vlak na de oorlog heeft geschreven. Het gaat over hoe hij als jongen van begin twintig als gevangene met de Duitsers mee moest vluchten voor de Russen.

Opa zat in de oorlog bij de Geuzen. Dit is de eerste verzetsgroep die tijdens de tweede wereldoorlog in Nederland actief was. De groep is opgerold, door onwetendheid en onhandigheid van de leden, alle kernleden zijn ter dood gebracht. Opa was ook een kernlid, maar hij mocht blijven leven omdat hij nog maar zeventien jaar oud was. Naar het tuchthuis moest hij wel. In totaal bracht hij er vier jaar van zijn leven door. Toen aan het einde van de oorlog de Russen kwamen en de Duitsers op de vlucht sloegen, moesten de gevangenen mee vluchten, vaak lopend en door snijdende kou. Over deze tocht gaat dit hartverscheurende verhaal.

Het boekje wat je hier bovenaan ziet, gaat over de Geuzen. Het is geschreven door Harry Paape, en is uitgegeven als boekenweekgeschenk in 1965. En ja, opa staat er in.



Toe zeg me,
waar was je

Toen ik je zocht
in mijn droom...

Liegebeest, maar nu echt!

Hier is hij dan! Liegebeest!! Even voor de duidelijkheid; voor dit popje was ik dus NIET BANG. Laten we elkaar dus geen mietjes noemen. (Want noem mij een mietje en hé; ik noem je minstens mietje terug, dat durf ik best.) (Misschien noem ik je zelfs wel natte tosti of snorerwt, maar dan moet je het wel van dierenvacht maken.)

Wat een weekeinde! Het ruikt naar lente en mijn glazen hart bruist, omdat jij mij lief hebt.

Liegebeest, (bijna)

Ik heb vandaag bijzonder heugelijk nieuws. Ik heb een plaatje en het muziekje van Liegebeest gekregen van Tom. Ik ken Tom niet, maar hij leest mijn blog en was dus op de hoogte van mijn Liegebeest-queeste en heeft daar adequaat op gereageerd door mij een plaatje van Liegebeest tussen takjes te sturen. I applaud Tom!

Het bitchy thing dat nu echter aan het gebeuren is, is dat Blogger de foto niet wil laden en dat ik nu moet wachten op Nynke to the rescue voor ik m kan etaleren. Maar die hebben jullie dus tegoed (geniet handenwrijvend en jezelf verkneukelend van de voorpret).

Voor nu dus slechts digitale Merci voor Tom, maar de rest volgt snel!

Terrorisme in een roze jasje gestoken, is véél minder bedreigend

... voor mij in elk geval. Ik vind het vak Terrorism leuk, heb ik zojuist na het eerste college besloten. De moed was me een beetje in de schoenen gezonken nadat ik vorige week de collegestof was gaan kopieeren. Het was zó godse véél. Nynke was mee naar de bieb en samen kregen we het echt amper naar huis. De stapel papier ging me hier dus verwachtingsvol aan liggen kijken. Ik dus op de kast; werd overspoeld door en meegesleurd in een bijzonder hardnekkige mantra 'ditkaniknooitditkaniknooit' (en dat werkt NIET bevrijdend; mijn onderbewustzijn dacht nl. precies hetzelfde als mijn actieve hersengedeelten, dus het aanboren van de onderliggende laag van mijn bewustzijn gaf me geen verlichting en / of verheldering...).

Als oplossing had ik bedacht dat ik het allemaal met enige nonchalance moest bezien. Dat hielp wel. En ik had besloten dat ik de rozeste ('dat de zuurstokken er voor op de loop gaan'-roze) multomappen zou kopen om alles in te doen, en dat werkt!

Ik kan het iedereen aanraden. Bij bijzonder bedreigende collegestof; maak er gaten in en doe het in een roze map (ik heb ook nog tabbladen met bloempjes). Het is dan ineens een stuk minder eng allemaal.

Voor 08.30 te Utrecht gebeurd

- Op de fiets douchen is het nieuwe tijdbesparen (en auto's zijn voor mensen die geen fiets kunnen betalen).
- Dit is als iets dat me al langer intrigeert; er liggen in Utrecht altijd zo veel dikke haarelastiekjes op straat (ik praat hier wel eens met mensen over, maar die zeggen dan meestal van 'dat was me nog niet echt opgevallen' dan trek ik mijn dit-was-een-parel-voor-de-zwijnen-,-dat- is- duidelijk-gezicht, verder ben ik dan teleurgesteld en vind ze slechte opletters en wil meteen weglopen en mijn moeder, broers, vrienden & vriendinnen bellen om over mijn ex-gesprekspartner te klagen. Merk daarentegen bevestigde mijn bevinding meteen en voegde daar aan toe dat haar ook nog was opgevallen dat in Utrecht ook altijd heel veel fietsbellen klem zitten tussen straatstenen. Dat IS zo, ik heb er op gelet en het IS. Vanmorgen bijvoorbeeld ben ik voor 08.30 wel 5 elastiekjes en 4 fietsbellen tegen gekomen (allen op / in de straat).
- Voor 08.30 heden morgen zat iemand The Box grijs te bellen die LL Cool J duidelijk Leuk Leuk UBERCOOL Joepie vond en dus alle clips had aangevraagd (zelfs die hele oude met zo'n sepia-waasje).

Dit lijkt een goede dag te worden.

Voor jou

We've come a long way.

Ik lach naar je en kus je oor, en ik lach naar je. Tot snel.

Éen van die plaatsen waar je beter weg kunt blijven

Iedereen weet dat er plaatsen zijn waar je niet moet komen. Dan zeg je dat je daar nog niet dood gevonden wilt worden of dat je er je hond nog niet zou laten dekken of iets anders van intellectuele strekking. Ik dacht altijd dat dat soort van plaatsen ver bij mijn bed vandaan hun show deden, maar helaas.

In mijn Albert Heijn loopt dus een kanibaal en daar kan ik dus niet meer heen (fijn bedankt).

Erwt en ik kwamen er gelukkig op tijd achter, want anders dan. Eerder deze week togen Erwt en ik naar de Albert Hein, de honger dreef ons. We konden het alleen niet eens worden over wat we gingen eten (láááng verhááál; ik wilde vis, hij lust geen vis; hij wilde couscous, maar dat had ik dus al net gegeten met Frank...). We hadden toen bedacht dat we een boodschappenmandje zouden pakken met iemands boodschappenbriefje er nog in. Dan zouden we gewoon hetzelfde eten als de oorspronkelijke eigenaar van de papiersnipper en er niet verder over zeuren.

Nadat we een mand met briefje hadden opgeBoggled wachtten we in spanning af wat op het menu zou staan:

2 flessen frisdrank

+ 2 zakken chips / nootjes

(niet helemaal de schijf van vijf, maar we zouden niet zeuren)

tot we de onderste regel lazen:

7 personen eten

Toen hebben we, heel weinig avontuurlijk, besloten om rode kool met appeltjes te eten, met gebakken aardappeltjes en van die dunne plakjes vlees die in 2 minuten gegarandeerd klaar zijn.

Weer op de Top van Dingen, woeh!

Telephone, regained.

Zzzzzzielig

Mijn telefoon is weg.

Liegebeest

Eerst even; ik was op zoek naar een plaatje van Liegebeest. Die pop uit die serie vantoenikkleinwas. Dan zag je zo een kasteel door de wolken aankomen en dan hoorde je een liedje van 'super liege-, liegebeest ... super liege-, liegebeest' en dan ging de pop dingen door het liedje zeggen, en dan. Dan kwamen er poppen. Met schuimrubberen hoofden en (gaaatver, dat vond ik ZO ENG) met met met met met echtehanden. Mensenhanden. UUUUUUeuuurggg. Wie verzint dat?

Maar daar zocht ik dus (ik moet echt ... wow .... buwuuuueeuuurggg) een plaatje van (en even een beetje naspugen hoor, spt spt spt). Van liegebeest, niet van die poppen, maar dat kon ik dus niet vinden. En toen ik liegebeest googlede kreeg ik wel dit plaatje hierboven, en inderdaad; deze man ziet eruit als een liegebeest (of de baron uit ClownAcrobaat (die ik haat, maar daarover een andere keer)).

MAARRR. Dat plaatje zocht ik dus omdat Freia en ik al sinds jaar en dag, en alle andere tijdsgewrichten, het werkwoord ' liegebeesten' promoten.

En ik wilde jullie vragen; doen jullie mee?

Defancy

Steeds als ik hoor dat ze van Defensie naar Afghanistan gaan, weet ik dat het om de bovenste situatie gaat, maar in mijn hoofd gebeurt *iets* waardoor ik altijd visualiseer dat het onderste plaatje er iets te maken heeft...

Rotterdamse toestanden

Zaterdag heb ik Freia's huis bewonderd. Ik zeg; wow! Ik ben blij dat één van ons twee nu tenminste een fatsoenlijke woning heeft. Met alle keukenkastjes voor haarzelf enzo.

Toen we toch in het Rotterdamse waren, zijn we even de hort op gegaan. We zijn op verschillende plaatsen binnen geweest, maar uiteindelijk belandden we weer in het paradijs voor taxichauffeurs met een sleepvoet en vrouwelijke geleerlooide Benidorm-vellen; de Get Back!

De avond en nacht waren er weer wonderschoon. In de Get Back heb ik altijd veel levensverrijkende ontdekkingen gedaan, en deze nacht was geen uitzondering. (En ik dronk 7-up; even for the record.)

Wisten jullie BIJVOORBEELD dat:

- Viktor & Rolf 1 persoon is en dat hij uitgaat in de Get Back?

- Er een gereincarneerde ridder in de Get Back komt? (Die er uit ziet als Eddy Zoey, maar dan groter.) (We dachten bij binnenkomst al -> ' van wie is dat paard in de garderobe'; maar dat mystery is dus solved.)

- De jongen uit de Axe-reclame (die uit de douche springt en in zijn handdoek de disco in gaat) in de Get Back was (of in elk geval een jongen die heel erg op die jongen lijkt), en dat de Vrouw Die In Haar Eentje Uit Was tegen hem zei; ' ik herkende je niet met je kleren aan' (waar hij niet van op keek). En dat hij goed kon dansen, en het horloge dat ik in het meisjes heb, in het jongens heeft? (Dat hij mij op Do vond lijken was dan overigens ... ... .. ..... .. *jammer*... ... :( . ..... . )

- Dat er dus veel (ongewenste) look-a-likes in de Get Back waren? (Ook nog zomaar een Dries Roelvink en een Mark Rutte.)

- Dat dat niet altijd zo is, dat dat juist maar soms zo is?

- Dat Marten niet in de Get Back was, en ook niet vrijdag in Rotterdam an sich maar dat de zwart-wit-grijze muts hem toch erg goed stond, kapseltechnisch gezien? (Het was zo'n dopje.)

- Dat Viktor & Rolf de Axe-jongen snel een zoen op zijn rug gaf toen de Axe-jongen bier kwam halen, omdat 'zulke knappe jongens zie je niet vaak, en die wil ik gewoon ook zoenen, ookal ben ik hetro' ? (Aaaaight, Viktor & Rolf; wij waren dronken noch blind (mijn ogen doen het dus weer, bij de weg).)

- Dat Lonneke er ook was, maar zijn ons en wij haar niet zagen? (wonderlijk)

- Dat je met z'n tweeen in een taxibus voor 7 personen mag in Rotterdam, maar dat je zelf niet mag sturen?

Freia; de gelatenvallen steken hoor ik GRAAG!

doeiiiii xx

Slome zaterdagmorgen

Na een geweldige vrijdagavond, compleet met Frank, couscous en een ware filmontmoeting, volgde een heerlijke zaterdagochtend. Eitje eten, NRC halen, Scrypto proberen ... Naar de sportschool (ik ga altijd naar zo'n discokelder waar ze harde hoekige Duitse stampmuziek draaien); goed sporten, hard edoch besmuikt meezingen, mensen kijken, er zelf niet uit zien, veel water drinken ... heel goed dus.

Toen ben ik op de terugweg langs de Gracht, op dat stuk daar tussen Lepelenburg en Ledig Erf, gaan onthaasten. Dus niet keihard plat door de bochten fietsen, maar afstappen en langs het water lopen. Kijken of de eerste krokussprietjes al boven de grond kwamen (nee) en naar de vogeltjes luisteren (er waren er véél!).

Voor mij liep een ouder stel. Opeens zoenden de man en vrouw elkaar hartstochtelijk op de mond, ze lachten elkaar toe, en liepen toen arm in arm in arm in arm verder, pratend en lachend.

Ik wil dat later ook, later, op mijn zaterdagochtenden!

Dat geeft de burger moed

Mijn oma is 90. Ze is behoorlijk blind en niet meer heel goed ter been, maar verder going strong. Laatst belde ik haar, toen vertelde ze dat ze er met haar vriendin (ook 90) op uit was geweest - voor het eerst sinds het overlijden van de man van oma's vriendin- om samen in de supermarkt boodschappen te doen. Normaal regelde de man van oma's vriendin dat soort zaken; hij reed nog auto, was vief, zag goed en wist de prijzen van de artikelen bij de verschillende supermarkten allemaal uit zijn hoofd.

Nu waren de dames er zelf, dik ingepakt en met z'n tweeen achter één rollator, op uit gegaan. "Tsja kind, je moet wat", zei oma. "Het was goed om te merken dat we dit kunnen. Van tevoren dacht ik 'ik zie wel hoe ver we komen' maar het is dus príma gegaan en nu weet ik dat ik dit dus vaker kan doen."

That's the spirit, oma!

:)

Exorbitant BLIJ

WAHOE! Mijn docent mailde net; ik heb mijn tentamen gehaald en dus heb ik nu mijn pre-master af en dus mag ik nu aan mijn master beginnen en DUS Het Vak Waar Ik Hooggespannen Verwachtingen van Heb; te weten 'Terrorism' gaan doen het volgende blok.

Om te laten zien dat het echt waar is, en ik echt niet tegen jullie lieg, hier letterlijk het verlossende mailtje:

beste Martha,

je mag ontslag nemen. je hebt het tentamen net gehaald, en daarmee decursus ook. je was soms de draad flink kwijt, maar hebt het gered. tentamenwas 5,9, cursus een 5.7 (wordt in Osiris een 6). de toetsverklaring ligt inje postvak.

van harte gefeliciteerd,

*de mooie naam van mijn schattige docent*

Hahahahahhaahahahahaaa! Kan het mooier?

HEERLIJK. Deze man is een dzjieniejus!

In 1 mailtje; mijn naam goed schrijven (compleet met hoofdletter), mij een voldoende geven en tegelijkertijd concluderen dat Inleiding Oost-Europese Geschiedenis niet mijn sierlijkst genomen studiehorde ooit is (en dat is gewoon wáár), en passant aangeven dat mijn tentamenuitslag verwerkt is zodat ik de mensen die de masterinschrijving regelen ermee om de oren kan wapperen, mij permissie geven om ontslag te nemen (dat is een fijn iets; de afgelopen 2,5 jaar heb ik naast vastebaanwerk een halve studie gedaan, en daar word je (naast meestal blij) soms moedeloos van, en deze keer werd ik er zelfs met ontstoken ogen van, dus het had ook niet langer moeten duren) ...

... en tot slot feliciteert de docent mij, nou, ik vind dat hij confetti in de vorm van hartjes over zich heen mag krijgen en ook een kusje van een banjo-spelende hamster.

Ik ga taartjes eten! Als je iets voorbij ziet zweven wat blije liedjes zingt, en roze glitterlicht geeft, dan ben ik het!

Consider it done..

Zo. Tentamen gehad.

Ik spreek jullie morgen ofzo wel weer. xx