Dat geeft de burger moed
Mijn oma is 90. Ze is behoorlijk blind en niet meer heel goed ter been, maar verder going strong. Laatst belde ik haar, toen vertelde ze dat ze er met haar vriendin (ook 90) op uit was geweest - voor het eerst sinds het overlijden van de man van oma's vriendin- om samen in de supermarkt boodschappen te doen. Normaal regelde de man van oma's vriendin dat soort zaken; hij reed nog auto, was vief, zag goed en wist de prijzen van de artikelen bij de verschillende supermarkten allemaal uit zijn hoofd.
Nu waren de dames er zelf, dik ingepakt en met z'n tweeen achter één rollator, op uit gegaan. "Tsja kind, je moet wat", zei oma. "Het was goed om te merken dat we dit kunnen. Van tevoren dacht ik 'ik zie wel hoe ver we komen' maar het is dus príma gegaan en nu weet ik dat ik dit dus vaker kan doen."
That's the spirit, oma!
:)
posted by Martha at
7:32 AM
2 Comments:
Per ongeluk van Kluun naar Marten, van Marten naar Nynke en nu van Nynke naar Marthe.
Zomaar op een willekeurige vrijdag in februari waarin ik alles deed behalve leren.
Duivelse dingen, die weblogs. Vooral die van jou met je gele snot (ha ha).
Ha Jarno!
Internet is een wonderlijk ding, dat is zeker. Het is zeker de Nemesis van menig studie-uur, maarja. Je komt wel mooie dingen tegen; gratis en voor niks!
Off I go!
Martha
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home