Het is een zomernacht in Utrecht, en ik ben hier thuis

's Nachts als Utrecht eigenlijk alleen van de katten is, loop en fiets ik graag door de stad. De nachtelijk verlichte Dom blijft mooi. Na een laatste blik loop ik altijd het liefst over de Trans; even kijken wie in Lokaal 9 zitten, maar wel zelf onzichtbaar in de schaduwen blijven. Doorlopen. Vervolgens blijf ik even staan kijken op de kop van de Kromme Nieuwe Gracht 'hoe is het met de bomen en werven?' 'kan ik vanaf hier Atlas zien staan op dat hoge huis rechts?', om daarna door te gaan naar de Jeruzalemstraat. Hier ga ik altijd even op het putdeksel staan, omdat het water hier vaak hoorbaar onderdoor kolkt. Dan loop ik weer door, langs het deurtje waarachter Dick Bruna altijd met een lachje verdwijnt, om nieuwe avonturen van Nijntje of Betje Big te schrijven en tekenen. Verderop zit vaak een kat onder het krulwilgje vriendelijk te knipogen; altijd gedag terug denken. Aan het eind van de Jeruzalemstraat sla ik linksaf, richting park Lepelenburg. In de zomer zitten hier altijd wel mensen te praten of muziek te maken met een fles wijn naast hen in het gras, af en toe spelen ze spelletjes. Dan ga ik weer verder, langs het water over het klimmende en dalende pad richting de Sterrenwacht. In het park voor de Sterrenwacht, daar waar de hoge bomen als in een heksenkring staan, hou ik altijd even stil. Soms zitten daar, in het donker onder de bomen, mannen in grote leren stoelen sigaren te roken te roken, maar dat is echt maar soms. Dan ga ik weer verder, langs de stenen hond, langs het huis met de hoge plafonds, waar bij feesten de lichten aan zijn in de schilderijenkamer. Bijna thuis. Nog even langs de parkeerplaats voor de kerk en het Centraal Museum, om de bomen daar te bezweren; 'ooit heb ik een tuin met jou erin'. Dan verder langs de kleine huisjes, en met een blik op de lichtjes van Ledig Erf ben ik thuis.

Zonder het juiste gereedschap kom je nergens, en blijven je schilderijen niet hangen

Schatjes,

Iemand heeft al heel lang mijn hamer. Ik wil hem graag terug, dus als jij het bent, GEEF! TERUG!! CAPS LOCK! VET GEDRUKT! *maar kusjes, hoor, als je hem terug brengt, kusjes op jou*

Hij heeft een houten stokje en de kop is zwart. Ik heb m nodig om mijn poster vast te maken, ik doe dat met spijkers ja.

(Toen ik een plaatje van een hamer zocht (google, zoekterm 'hamer'), kwam ik een plaatje tegen van een hummer, ik dacht van; djiezz spellingsgehandicapt.)

Weg van de Disketteweg

Ik ga weg van de Disketteweg. In elk geval de komende maanden dan. De Hogeschool Utrecht wordt qua werk mijn standplaats tot en met december.

Woehoe! Ik heb er zin in, leuk, nieuwe dingen doen! Nieuwe mensen en weer lekker op de fiets naar werk (want heeee, ik kom op de Uithof te zitten!).

Heel, heel leuk allemaal. Totdat.

Gisteren zei Johan ineens van ' ik ga je wel missen als je weg bent'. Johan en ik delen nu een paar jaar een kantoor en daar zijn we allebei erg tevreden over. Ik zette er mijn verzameling Jezuskaarsen neer en Johan vond dat best, en ik vind het op mijn beurt niet erg dat Johan regelmatig door mijn gesystematiseerde mappen heen graait die er daarna uit zien als Sarajevo. We hebben een goed biologisch evenwicht en koesteren dat.

Ik ga Johan ook missen, bedacht ik me gisteren. Thuis heb ik toen heel hard gehuild. Nu gaat het weer prima. Zometeen gaan we koffie drinken en donuts eten en over vier maanden doen we dat gewoon weer, dan om te vieren dat ik terug ben.

Ringen en andere dingen; voornamelijk een rups

Vrijdag was een dag met ringen in de hoofdrol. Maeb trouwde zijn Geheimzinnige S. en oh, ze waren om door een ringetje te halen. Ik weet dat, want ik was daar. Er was ook een chocoladefontein EEN CHOCOLADEFONTEIN en Nynke en ik dansten ' like nobody was watching' (dat is er eentje aus der Reihe ' live every day like it is your last' en 'love like you have never been hurt'). Het was mooi en ook heel erg leuk.

Vrijdag wisselde nog een andere ring in mijn bijzijn van eigenaar. Nynkes oor kreeg er namelijk eentje van piercingmeneer Remy. Ik stond toevallig een beetje te nitsen (dit is geen verschrijving van 'niksen', dit is een (werk)woord dat ik bezig ende promoot; laat mij) ... op mijn balkon. In elk geval, beneden zag ik Nynke lopen en ze zei dat ze die piercing ging nemen en of ik mee wilde. Ik wilde dat. Het was allemaal heel ruig en gelukkig zonder bloed en Nynke viel toch een beetje flauw dus deed ik maar een beetje natte lapjes op haar, maar al met al was het resultaat heel stoer en pfff check de foto (het is dat ringetje met het balletje in dat harde stukje wat eigenlijk niks met je oor zelf te maken heeft).

Ik vond ook nog een rups op het terras op vrijdag, die ik net als Paris Hilton in een mini Louis Vuittontasje overal mee naar toe wilde nemen, maar toen ik thuis kwam, en hem even op een plant op mijn balkon had gezet omdat ik moest plassen, was hij weg.

Gierige vrek

SHIT! Huisbazen zijn gek geworden de laatste tijd. Of, gek; gierig. Die van ons wil ineens een hele berg geld van ons voor bijvoorbeeld een aluminium pui, terwijl Nynke en ik echt alleen als Ajax wint aluminiumfolie in huis hebben.

We gaan hem echter met stokken in zijn wielen (met gouden spaken?) steken. Pha!

We'll keep you posted.

Arg, mensen; arg, en help mij

Er zit geen spellingscontrole op deze blog, en ik maak dus veel typfouten. Echt! Een paar vaste zijn; 'vna' in plaats van 'van' en 'jullei' in plaats van 'jullie' en ik typ ook vaak de laatste letter van een woord aan het daaropvolgende woord vast (spatiedefec tden kik??). Ik zelf weet wat er moet staan en kan de fouten er dus niet altijd adequaat uit filteren, daar heb ik jullei voo rnodig; ja?11?!

Heb ik jullie ooit met pindasaus op je wang door de stad laten paraderen, zodat jullie dachten van 'kijk ze kijken, ik maak de bliiiiiiiiiits' en dat je dan thuis komt en de pindasaus ziet en je je hele wandeling door de stad nog een keer in je hoofd afspeelt en nu bij alles denkt 'ohneeee, wat ben ik dom, waar je eerder dacht dus van de blits en je dus een week in bed wilt huilen? Dito open gulp, dito uitgelopen mascara en dito muis uit je gootsteen. Ik zou er iets van zeggen en je zou me dankbaar zijn.

Als je dus een schrijf- of typfout ziet, laat mij er niet mee lopen, maar dis moi.

(Maar echt; mijn moeder is Neerlandici en ik schaam me dus dood als zij een fout leest.)

Mag dit?

Dit rijmt niet, naar wij dachten, EDOCH

Ik slierde dit weekeinde zo'n beetje met Freia door Utrecht. We waren in opperste staat van hysterie over welke 47e rangs b-band het poduim op Ledig Erf dit weekeinde met muziekklanken zou besmeuren (we weten nog niet hoe ze heten, maar het klonk als muzikaal gehandicapten, die niet gehinderd door enig ritmegevoel met lepels en kaasschaven op tonnen en pannen uiting gaven aan hun woedegevoel in het algemeen ten opzichte van de wereld en al haar bewoners in het bijzonder).

Toen zagen we dus dat de Albert Heijnman, die uit de reclames, die dus in ONZE Appie komt om for real boodschappen te doen, dat hij dus ... uit de Groene Winkel kwam!11!!1!

!!

1!1

1

1

Waar moet het heen met deze wereld, is er dan echt niks meer echt etc.

!ETCETERA!

De leukste kaart allerzomer 2006; tot nu toe

Deze dus, maar dan met het kuikentje in het geel. De competitie is nog gaande, uiteraard, maar tot nu toe staat deze glitterend op één.

Meteen dus nog maar één, voor Nynke

A. (te U.) ; jou vertelde ik dit al. Nynke, ik weet niet of alles door de storing op de lijn goed over was gekomen maar momenteel is dit dus op de stoep aan de hand:

Vanmorgen was er de rode, daar werd ik wakker van, want die maakte herrie. Die was er dus het eerst. Toen ineens was er de oranje ook; maar die is dus omgevallen, zoals op deze nieuwskodak duidelijk te zien is. Toen kwamen de gele en de blauwe om de oranje te helpen. De rode stond er in de tussentijd dus maar een beetje bij te niksen, maar op zich kon die ook niet zo veel doen behalve de politie te woord staan, want hij dan ook met passie deed.

De gele ging dus met sliertjes aan de oranje trekken terwijl de blauwe er bij ging flitslichten en er was ook rood-wit afzetlint om het te vieren, denk ik.

De polities waren met z'n vijven en stonden erg vaak met hun vuisten in hun zijen en tenen naar buiten toezicht te houden.

Inmiddels staat de oranje weer rechtop op de rode, en zijn de blauwe en gele er vandoor. Er is nu alleen nog een kromme paal (daar was de oranje op gaan liggen) en verder is er eigelijk niks meer van te merken.

Gaaf he? Niet alleen in Almelo is altijd wat te doen (dan staat het stoplicht weer op rood, dan staat het weer op groen). Ook hier is een boel te beleven.

Hoííí!

Halloooooo!

Hihi haha. Dat duurde even. Ja sorry etc.

Maar. Egypte en Jordanie zijn leuk. Opvallend was dat in heel Egypte nog maar 7 obelisken te vinden zijn. Noem mij naief, maar ik dacht van 'die staan daar bij bosjes'. (Ik bedoel, hee!! Hier in Europa struikel ik er al over, je weet wel, die op de Place de la Concorde en op de Fontana dei Quattro Fiumi ... en op de olifanten van Dalí, okay die tellen niet echt helemaal mee, maar wat ik bedoel te zeggen; all over the place, die dingen.).

Ennn als ik onze gids goed verstond, dan zijn er ook maar 17 pyramides in het hele land te vinden en- noem mij blond- maar ook in dit geval dacht ik 'dat hele land ligt vol met die dingen'. Maar nee dus. Desalnietteplus, die ik heb gezien (die van Gizeh; dat zijn die van Cheops en zijn zoon en kleinzoon, die met die sphynx ervoor (dat is er dus ook maar één), waren inderdaad indrukwekkend en om over (naar huis, maar dit jaar geen kaarten dus) van thuis te schrijven, wat ik nu dus doe.

Inmiddels dus weer terug op home base en het leven hier is gelukkig leuk en goed. Veel stomme klusjes zijn gedaan en leuke mensen gezien. De mensen blijf ik graag zien, erg graag.

En ik ga dus nu weer loggen, echt beloofd.

Tot snel dus maar weer!