Jhaaa, we zullen voorzichtig doen

Hee!

Even snel... de komende drie weken ben ik in Egypte en Jordanie(trema, hoe doe ik een trema??).

Ik zal jullie niet teisteren met mail; als je het leuk vindt om mijn dingetjes te lezen, of als je tips hebt, dan ben ik *hier* (dus op mijn blog) te vinden!

Liefs, (en Oma; geen zorgen... ik ben ingee(aaaargtrematrema!!)nt tegen aanslagen, kus!)

Martha

Hiermee win je het dan juist wel weer

... door mij klei te geven en met mij een boom te maken met een mannetje met een zonnehoed. En dat het mannetje heel gelukkig is en een mand met fruit bij zich heeft, en Catch-22 om in te lezen. En ook nog een fles wijn en dat hij leuke klei-popmuziekjes kan luisteren op zijn kle i-pod en dat er een kat is die eerst een uil was en dat in de boom een vogel zit waar de kat op kan jagen.

Ik vál daar gewoon voor; laat me!

Met dank aan Zonnestudio Ibiza

Ik heb de afgelopen weken een magnum opus in elkaar gecomponeerd. Het was een paper die over terrorisme en de 'RAF in Nederland' en nog wat zaken handelde. En over het jaar 1977, maar poeh, dat is een verhaal apart en dat vertel ik nog wel een keer, of niet.

Tussen alle bloederige schietincidenten die ik luguber beschreef door, heb ik in mijn paper Zonnestudio Ibiza genoemd (waar jarenlang in de etalage een pop zonder armen en benen in een strandstoel zat, ik zeg je, het was een klantentrekker van jewelste). In Ibiza had ik namelijk ooit iemand horen vertellen over een schietpartij die in Utrecht had plaatsgevonden tussen leden van de RAF en Utrechtse politieagenten. Tijdens deze schietpartij was een agent om het leven gekomen. Dat meldde ik (ook op basis van andere bronnen, djiezz, wat denk je zelf), en ik noemde Zonnestudio Ibiza compleet met adres (wetenschappelijk verantwoord als ik ben).

Aan de hand van mijn Zonnestudio Ibiza beschrijving heeft De Meneer mijn huisadres weten te achterhalen, zo mailde hij me. Hij zou mijn paper daar naar opsturen, zodat ik kennis kon nemen van zijn op- en aanmerkingen. Dat scheelt mij weer een ritje huis-postvak op de universiteit-huis, dus ik zeg; bedankt, Zonnestudio Ibiza!

Zo win je mijn hart dus nooit, kan ik je met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vertellen

Als je dus in dezelfde trein moet zitten als waar ik mij in bevind; waar nog plenty of space is en je komt dat tegenover mij zitten, en als je dan keihard op mijn voet stampt en mijn voet vermorzelend op mijn tenen blijft staan, zodanig dat ik 'au!1!11!11!!!!' moet zeggen & verwilderd op moet kijken omdat ik je blijkbaar iets aan heb gedaan ter grootte van je lievelingspudding uit de handel nemen bij de Appie en/of je flamboyantste huisdier een klap geven met een tak, en dat je dan pas van mijn voet af gaat en dan zegt; 'Muhihihihi' *en je bent dus een jongen, EEN JONGEN* 'dat is niet zo'n goed begin van de week'. En ALS je mij dan vorstend aan blijft kijken, omdat je oprecht denkt dat je leuk was / bent en dat het een Goede Move was en ook heel Assertief, dan denk ik dus van

'Nee'.

De uitbranders die ik dit studiejaar kreeg

De uitbranders die ik dit jaar van docenten kreeg, zijn gelukkig op één hand te tellen. Dat is wel eens anders geweest; bijvoorbeeld ergens op het VWO, maar die tijden zijn geweest; zo ruig ben ik niet meer.

In elk geval.

Bij Terrorism stelde ik een vraag aan een op-bezoek-wezende-meneer en De Mevrouw verstond mij verkeerd en gaf me een uitbrander (no 1. dus). Ik weet niet meer wat ik vroeg en wat zij had verstaan en dus ook niet meer wat ze er zo dom aan vond, helaas. Basically stond ik voor lul, maar zij dus ook.

Bij Instrumenten voor de Buitenlandse Politiek kreeg ik een uitbrander (de tweede) omdat ik een paper niet af had. Dat is een goede reden om iemand af te fikken als je docent bent, maarrr hij deed het waar heel de klas bij was en zei daarna, terwijl ik het vak dus nog niet gehaald had 'laten we met z'n allen koffie gaan drinken omdat iedereen het gehaald heeft' dat vond ik dan weer niet heel chic van hém.

De derde is mijn favoriete. Ik meldde me af voor een vak, per mail (mocht op zich gewoon; het was mijn eerste afmelding, met legitieme reden) en toen mailde de docente mij terug; 'Maarten, zo makkelijk gaat dat hier niet. Als je denk dat je hier mee weg komt, heb je het mis.' Maarten zat de les erna met een blauw oog in de klas (en ik met twee, maar dat is gewoon) en De Mevrouw was heel aardig tegen mij en een biatch tegen hem.

Tot zover de jaarafsluitingen! Ik ga in het park eten, doeg!!

Cwibz

Ik hou van Mtv Cribs, en helemaal van de geweldige serie die nu uitgezonden wordt; Footballers Cribs. Vanmorgen was Mtv op bezoek bij de Italiaanse middenvelder Gennaro Gattuso. Hij had de show duidelijk niet eerder gezien en houten-klaasde (als in Ross die robot man doet) nogal door beeld (het was minstens 67 graden, maar hij ging zijn mooiste muts opzetten en zijn lievelingsjas aandoen). Het was ontwapenend. Op het veld is het echt zo'n woeste, harige, baardige strijder, hier liet hij zien dat de mooiste kamer uit het huis toebehoort aan zijn 2-jarige dochtertje en toen hij naast de koelkast stond, zei hij in zijn mooiste Ito-Engels:

"Ties ies my droks. Chocolaat."

De Duitsers gaan hem kusjes geven, dinsdag, ik weet dat.