Dag!

Vanmorgen zat ik achter mijn computer te werken, toen ik ineens merkte dat er iets in de kamer was. Ik keek achterom, of mijn deur soms open stond en de wind met de gordijnen speelde. De deur was dicht. Ik leunde achterover op mijn stoel om langs de halfgesloten gordijnen op het balkon te kunnen kijken. Toen liep daar ineens, vlak voor de openslaande deuren, een duif. Binnen. Ik schrok niet, maar keek er wel van op. 'Hé', begroette ik de duif in gedachten. De duif liep iets verder de kamer in en draaide zich een slag, naar mij toe. Met een schuin kopje keek 'ie me even aan en knipperde. 'Ik weet het', dacht ik. 'Ze is dood'. De duif hield z'n kopje schuin en stond even besluiteloos stil, knikte toen en draaide hij zich abrubt om. Rustig maar vastbesloten liep hij het balkon op. 'Dag', dacht ik. 'En bedankt voor het zeggen.' De duif keek nog één keer om, zuchtte diep en vloog toen weg.

Dag Ien. Ik hoop dat in de hemel meer van die attente duiven zijn.

Liefs!

De afwegingen die ik voor 08.00 moet maken

Bij het opstaan an sich denk ik niet heel erg na. Ik ben zo iemand van *wekker*; floep, bed uit, Senseo aan. Meteen in z'n vijijijijf.

Meteen hierna begint het echter. Okee, brood roosteren. Welk brood? Wat doe ik erop?? Hetzelfde moet ik bedenken qua brood voor tijdens werk of studie. Welk brood? Wat doe ik erop??

Wat heb ik eigenlijk om erop te doen?

Zal ik een paprika meenemen, of een tomaat, of allebei? En een appel?

Na het eten klaarmaken en tijdens het ontbijt zelf. NOS Journaal, RTL Nieuws? Hierna ((heel de tijd) MtvTMFTheBOX). Of Superman (AAAAAAAAhahaaaaaaaaaaa, die broeken van Lois).

Wat doe ik zelf eigenlijk aan? Rokje, jurkje, broek? En met wat nog meer? En wat voor weer is het nu en wat voor weer wordt het later vandaag, en past mijn vestje dan nog wel in mijn tas. En past het vestje wel bij wat ik verder aan heb?

Zal ik me eerst aankleden, of eerst make up doen (bruine eye liner, of die auberginige?). *Al vervende* 'Voor wie ben ik vandaag qua voetbal?'

Okee. We zijn er bijna. Welke schoenen en welke tas? Ik heb massa's van allebei. (Mijn huisbaas kwam een keer langs en zag mijn schoenenzak, hij vroeg toen 'als ik een keer oude schoenen heb, wil je die dan ook?' Ik *totaal over de rooie*: 'JA11!!!11!honderdelf!! etc.' )

Meestal neem ik dan mijn tennis-, maar eigenlijk laptoptas waar heel groot TIGER op staat en iets schoenigs wat voornamelijk zool & hak is (i.v.m. tijd van het jaar).

Laatste dilemma is meestal 'laat ik de balkondeur open, of doe ik m dicht?'. ... It depends.

Al dan niet jas pakken, doe ik op instinct en dat gaat altijd goed, dus daar denk ik niet over na.

Dan is het dus rond achten. En ja, dan moet ik nog wel denken van 'waar zet ik mijn fiets?', maar dat is gewoon willekeurig waar plek is, dus die telt eigenlijk ook niet helemaal mee.

(Maar hee, ik heb jullie dus wel de tandenborstel elektrisch-gewoon, haar los-vast, grand foulard goed doen-laten fludderen, planten water geven-die redden het wel tot ik thuis ben, oorbellen zijn de bom-oorbellen maken me een kerstboom, Allure-Burberry, boek voor in trein-studieboek voor in trein en nu ontbijtspullen afwassen- in afwasbak onder goot dumpen en snel nog even Cha Cha Slide luisteren, of niet, bespaard.)

Mijn karma, de roetzwarte korst

Ik had een stomme dingen doen-dag. Ik had zo'n zak moet boeken die je krijgt als je al heul lang niks hebt gehaald bij de boekenclub (Psychologie van de Hond en Knakworsten Zonder Mayo Eten bij Laag Water). Die moest ik ruilen. Mijn MP3-speler was weer / nog stuk (ging aan, en wilde vervolgens niet meer uit...). En dan blauw oplichtende schermpje in mijn tas de hele dag. Maar echt. Een tamagotchi-achige hysterische drang tot ingrijpen, maakte zich van mij meester. (Maar ik moest echt 18 uur wachten tot hij leeg was. Ik zeg je, een nagel aan mijn doodskist.) En dan was er nog het epileer-monster, hij maakte een hels kabaal maar vervolgens was er geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om er ook maar éentje uit mijn been te plukken.

Bij de boekenclub heb ik dus gelogen omdat ik veel te laat was en de boeken dus niet meer mocht ruilen. De man was heel lief en liet mij alsnog andere boeken uitzoeken in de winkel. JES. Toen naar de Media Markt, met de MP3-speler. Dom! Ik had mijn credits voor die dag gewoon al gebruikt, kreeg geen loon, mocht niet langs start en wel meteen naar de gevangenis enzo. Ik had de valse nicht die mij zag en dacht 'ik mag jou niet, sista, en je gaat bloeden'.

Ik: "Mijn MP3-speler doet het niet, hij wil niet meer uit... De vorige keer is hij ook stuk gegaan, zou ik dus misschien een bon kunnen krijgen zodat ik een andere uit kan zoeken? " (Ok, dit is de verkorte versie.)

Hij: (met ingezogen wangen) "Néé!" *grist MP3-speler en bon van de toonbank, loert ondertussen vals naar mij* "Ik stuur hem op naar de fabriek. Ik denk dat je hem een maand kwijt bent ofzo." *afwachtend met vingers tappend*

Ik: "Oh, uhm, nou. Ik zou liever een andere oplossing vinden... nu ben ik m erg lang kwijt en over een maand ben ik precies op vakantie en dan heb ik hem daar dus ook niet."

Hij: *in nopjes* "Jammer joh, truttekut met stom haar-" nee, hij zei zoiets van "Ja zo moet het echt met de policy enzo."

Ik: *extreem verslagen* "Oke, dag en bedankt? dan." (*Jij LULLLLL*)

Het voordeel van deze aanvaring was, dat mijn karma weer in evenwicht was!!!

Háhá!

Nou, en met het epileerapparaat ging ik dus niet-liegend terug, en de mevrouw zei van "rottig" enzo en zou iemand er voor mij naar laten kijken.

De spelende vrouw zou vervolgens nooit meer in een winkel liegen. Maar ik wilde gewoon kost wat kost die hatelijke boeken kwijt.

Ik heb een tik

Ik loop niet met mijn ene been op de stoep en met het andere in de goot. Ik denk namelijk niet dat ik dood ga als ik gewoon op de stoep loop (of gewoon op straat, mits eerst linksrechtslinks gekeken).

Mijn tik gaat over smiley's als in dubbele punt haakje sluiten. Ik MOET altijd eerst het haakje sluiten neerzetten en dan terug met de pijltjestoets en dan dubbele punt ervoor zetten, want anders gaat er Iets Gruwelijk Mis. Wat er mis zal gaan, dat weet ik niet, want ik heb het, sinds ik het belang in zag van eerst-haakje, nooit meer anders gedaan (duh).

Als ik jou dus mail of sms of op de MSN check, en er zit een smiley in mijn schrijfsel, dan weet jij hoe ik die heb gemaakt.

:) doeg!

Wat is dit nu, weer?

Het is hier in 033 helemaal niet zonnig en / of plakkerig! De lucht ziet er hier uit als erwtensoep en de regen striemt de ramen. Ik ben hier niet op gekleed, Marion en Erwin! Niet!! (Om een statement te maken, TWEE paraplu's; eat that!)

Mansion-ies 4 life

Hahahahahhahaaaa. Ik zocht een plaatje over 'homies 4 life' voor bij een verhaaltje dat ik wilde schrijven over toen ik net langs het terras liep. Op het terras zaten twee jongens / mannen te praten. Eén van de jongens / mann - whatevs, zei toen met een plechtig gezicht iets tegen zijn vriend, die vervolgens een gezicht trok alsof hij Hummie van de Tonnekreek naakt zag en vervolgens 'kinderplannen?1!?1!11?!111!?!?!!!honderdelf111!!11!11!!!' over het terras riep.

Toen ik daar dus een plaatje bij zocht over 'homies 4 life' vond ik dit plaatje en vond ik dat heel grappig en nu ga ik naar het park met Jonneke!

hóóói!

Uit de reeks 'Als ik toch een gun had...'

... dan zou het sowieso vaak en met veel mensen slecht aflopen; vooral op zaterdagmiddag op de Steenweg.

In deze episode echter, zou het sssssssslecht aflopen met Iemand van Werk. Ik zou diegene opsporen die heeft gezegd dat mijn koffiebeker van hem/haar was. Terwijl die dus van mij is, he? Okee, kan op zich gebeuren, MAAR diegene is dus in mijn KOFFIEbeker soep gaan koken en nu smaakt mijn koffie, ondanks herhaaldelijk uitwassen en omspoelen van mijn beker naar die groene fliebertjes die altijd in poedersoep zitten maar die je nooit opdrinkt omdat ze altijd aan de rand van je soepkom gaan plakken. Blllllg!

Hittens

De afgelopen dagen en nachten had ik het warm. Mensen uit de buurt herkenden me niet meer zonder waterfles in mijn hand en zodra de sociale setting het toeliet, lag ik erbij als de Vitruvian Man. Gisteren sloomde ik naar de bieb (alwaar helaas geen vrije computer te bekennen was) dus sloomde ik maar weer terug naar huis. Ik goot een glaasje water uit op mijn balkon. Binnen vijf minuten was al het vocht verdampt. Pffft.

In de zee zwemmen terwijl het regent, daar heb ik zin in.

Mooie dingen veroorzaakt door het WK

Normaliter kijk ik niet zo veel voetbal, okee, nooit. Met het WK ben ik echter lyrisch. Niet in de laatste plaats omdat ik me ongestraft in verschrikkelijke outfits kan hijsen, maar ik kijk daarnaast ook echt wel behoorlijk veel voetbal. Heus waar!

De dingen die gisteren naast het gewone gevoetbal mijn WK-dag lieten glitteren, waren:

- Johan Cruijff die zei 'de bal is een essentieel onderdeel van het spel' *Martha drie kwartier in le Penseur-houding*
- De slag die Jack van Gelder uitdeelde aan Robin van Persie om zo op extreem gewelddadige wijze een vlieg te verjagen (en de rode pijl, DE RODE PIJL!!!)
- Arjen Robben heeft -naar Johan zegt- zijn glaasje limo uitgegoten over het kale hoofd van Jack van Gelder (maar dat heb ik niet zelf gezien; dus op zich zou dit ook weer een minpunt van de dag kunnen zijn...)
- het feit dat Marco en John gebroederlijk een spons deelden om hun bondscoachesque zweet mee af te vegen

Of het waar is, houd ik in het midden

Een plaatje van het instrument waarvan mensen denken dat ik het onder andere niet bespeel.

Lopende zaken

Een zeker deel van mijn tijd breng ik werkend door. Meestal doe ik gewoon wat ik doe in ruil voor geld, en komen en gaan de dingen min of meer zoals verwacht. Vandaag had ik echter een paar dingen waarvan ik -en ik kijk niet heel snel ergens van op- dacht van 'hee':

- Iemand kwam mijn kamer binnnen lopen en vroeg ' ben jij Abdellatif?'
- Bij de lift spotte ik het prachtige stuk flora (zie foto) wat onze liftschacht ehm ... siert. Iemand had deze stok recentelijk nog water gegeven ook.
- Mijn zeer mannelijke vrouw-collega ziet er wel gewoon uit als een vrouw als ze lacht (hij is dan overigens nog steeds net zo eng, daar helpt geen Prodent aan)

Rust

Soms wil ik slapen in een wei met bloemen en de zon. Ik wil dan dat het een beetje waait, zodat het lange gras buigt en fluistert. Ik wil dat ik dan op een dekentje lig. Zo wil ik soms slapen, tot er geen nacht meer is.

Samen uit, samen thuis

Het huis waar Nynke en ik in wonen is gezellig. Er wonen ook nog andere mensen, over het algemeen zijn dit leuke types. We doen vaak dingen samen als eten, studeren, uitgaan en allerhande passanten en televisieshows van eigen commentaar voorzien. Vanmorgen ben ik samen met Mathijs gaan sporten (dat was geen sessie voor mietjes). Mathijs had daarna weer andere bezigheden, net als Jos. Ik stond op het balkon te bellen op het moment dat ze wegfietsten "we gaan samen haasten", krijste Matthijs nog met opgestoken duim en een vette knipoog, voor hij met Jos om de hoek verdween. Ik bedacht toen dat ik inderdaad graag in hetzelfde huis woon als mensen die gezellig samen kunnen haasten.

Ik voel me als het beeld 'Stad zonder hart'

Het tegenovergestelde van liefde is niet altijd haat, vaak is het onverschilligheid. Jou kon het niet meer zo veel schelen, maar mij nog wel een heleboel.

Ik had het geweldig met je...

Gelukkig bleek ook nu weer dat ik niet voor niks altijd zo blij ben met de mensen om mij heen. Het relativeringsvermogen van F., de niet-aflatende aandacht van S., het invoelingsvermogen van K.. De bezorgdheid van de Groningse M., 'of ik het echt wel red' (anders kom ik nú naar je toe). De in het zelfde schuitje zittende N., met wie ik toch altijd al graag samen roei; we zijn olympisch. Het luisterende oor van M., die het zelf zo vreselijk druk heeft, de wijze woorden van I..

J., de luisterende man, M. de gevoelige man (dank voor je sms 's avonds, ik hoop dat het in je huis allemaal nog in orde is gekomen;)), de fantastische M. & A. uit / te A..

En Frank, die me altijd out of the blue belt, op de momenten dat het er echt toe doet.

*glimlacht*

Dank jullie wel,


M

Boeken op erwten

De afgelopen dagen spitte ik in het Nationaal Archief.


Toen ik daar binnen kwam, zag ik overal op tafels kussens liggen, ik snapte dat best want bibliotheken zijn soms vrij slaapverwekkende verblijfplaatsen en het zat er vol met oma's die er uit zagen of ze zo nu en dan best wel eens een uiltje wilde knappen. Die kussens bleken echter voor de Zeer Oude Boeken te zijn (type 'hebben olla vogala nestas higunan hinase etc.). Die boeken mogen een beetje op zo'n kussen hangen als een luie dikke kat als ze bestudeerd worden. Ze hoeven niet op een harde standaard te staan, zoals alle andere boeken, want dan vallen ze uit elkaar.