Als dus je Italiaanse raam stuk is

Om iets van half twaalf 's nachts kwamen Sanne en ik bij ons 4-sterrenappartement aan.

De Italiaanse Pipo van achter de balie maakte zich direct vrij impopulair bij ons door ons vet veel borg te laten betalen en 50 euro schoonmaakkosten (en de dweilen waren niet eens van goud. Of van platina. Of schoon.) En als we lakens wilden, moesten we b'talen en dekens kregen we niet en als we handdoeken (en dat waren dus theedoeken) wilden, moesten we dokken en we moesten met nog meer voorwaarden akkoord gaan dan wanneer je een huis koopt; en alles was volgens deze onze schuld; wat er ook zou gebeuren stond daar op.

Enfin. Wij naar ons riante appartement.WAH! Laat me niet lachen; het zag er niet uit en was al met al misschien 20 vierkante meter en je moest douchen, wasbakken, bidetten en plassen in iets dat we dus maar de plaskast noemden; het leek op zo'n IKEA-kast met drie delen-schuifdeuren. We besloten echter om soepel met tegenslagen en afzetterij om te gaan (want blijkbaar vechten tegen de bierkaai).

Toen bleek dus dat ons raam niet op slot kon. En we zaten op de eerste verdieping. En het schuine dak liep tot precies onder ons raam.

Dus wij naar Pipo.

Die zei.

'But you have insjurins, no??'

Wij:

'YES, but not against rape.'

We waren verder nog veel geergerd en scholden veel in het Nederlands op Pipo en belden de reisleidster enzo. Maar het mocht niet baten, ze konden het niet maken.

De volgende dag kwamen we terug bij het appartement en toen kwam Pipo heel trots achter zijn balie vandaan.

'So today we fixt your door!!!!!!!!!!!1'