In de orde van de vloerspreeuwen; de muurmuis

Mijn moeder had ooit een vloerspreeuw. Ze hoorde wat op de zolder en toen mijn vader daar een afvoerpijp van de schoorsteen open maakte, kwam er met een duikvlucht een tamelijk hysterische spreeuw uit zetten. Die vloog een paar keer wild de zolder rond, rende naar een gaatje in de vloer en verdween daarin, om vervolgens misbaar te gaan maken in de zoldervloer, aka het dak van de kamers van mijn broers. Na enige dagen vond de vloerspreeuw het toch niet helemaal om over naar nest te schrijven, kwam tevoorschijn en vloog van de zolder de trap af en naar buiten.

Nu heb ik dus een muurmuis. Gisteren zat ik op de bank en het was stil, toen hoorde ik ineens een geluid alsof iemand vruchtenhagel in een hardplasticen bakje had gedaan en daar met zijn vingers doorheen zat te roeren. En dat dus in de muur. Steeds als ik op de muur stompte, dan was het even stil, maar na een tijdje werd het geluid steeds hervat.

Mam, wat moet ik hieraan doen??

Bingo!!

Als kind speelde ik graag bingo. HO!! Niet meteen (ver)oordelen!!

Het wordt nl. nog erger. Ik deed dat namelijk op een camping. (Ik verdedig mij verder niet, ik hield daar gewoon van, dus laat me !!honderd&elf!111!!!!1 *doet chiq, wil eigenlijk huilen*)

Ik won overigens zelden of nooit wat. Behalve die ene keer met de paasbingo; toen nam ik 3 monstrueuze diepvrieskippen, 48 eieren en een fles goedkope bubbelwijn mee terug naar onze caravan. (Extra onhandig was, dat ALLE kinderen van onze camping op die dag dit soort hoeveelheden bederfelijke paaswaar wonnen en onze ouders het dus niet aan elkaar & de kiezelstenen kwijt konden en ze dus op het laatst kippenjam stonden te koken, uit wanhoop.)

Van de week werd ik voor het eerst in tsja, eeuwen, uitgenodigd om weer eens te bingoen. Online. Mijn wenkbrauwen raakten het plafond toen ik het betreffende mailtje las. Bingo bleek iets waar ik overheen ben gegroeid, net als het willen van die driehoekige stukjes stof die je vroeger op je badpak mocht naaien als je naar een volgend bad mocht.

Mhá!

Het zit wel snor, neem ik aan

Gisteren botste Dick Bruna bijna tegen me aan. Hij draaide zijn fiets toen hij weg ging bij de pinautomaat voor mijn huis, zijn voorwiel ging daarbij rakelings langs mijn been. Hij zei: "Sorry". Ik dacht 'wat bent u lief'. Ik dacht verder aan Poesje Nel; die moest huilen omdat ze geen indiaan kon worden. En aan Nijntje in de speeltuin, en aan opa en oma Pluis, en Betje Big...

Ik vergat helemaal om te zeggen van 'het maakt niks uit, meneer Bruna'. Mocht u dit lezen, meneer Bruna; het maakte écht niks uit.

Afz. Het meisje dat gisteren ineens weer 6 jaar oud werd toen ze u zag, en daarmee te verlegen om iets terug te zeggen.

Liefde gaat door de maag

Gisteren hebben Hij en ik Erg Gezond gegeten. Dat wilden we ook, hoor. Hij had tonijnsteaks gemaakt, heel lekker met verse kruiden en een beetje peper en a pinch of salt en wat sojasaus, zo sprenkelsprenkel er overheen, echt wow.

Ik had een J-Ol salade gemaakt (uit dat blauwe boek, op pagina 28-29, de Moorse salade, geloof ik dat 'ie heet); dan eet je peen en radijsjes en nonchalant gehakte kruiden en geroosterde sasamzaadjes en nog meer ultragezonde dingen.

Het was zó lekker! Toen we uitgegeten waren en tevreden over onszelf en ons gezondheidsoffensief zei ik; "ik wil een frikandel speciaal". Als balansvoedsel, zegmaar. Hij lachte, we aten appel met honing (want hee, Rosj Hasjana), dronken het laatste restje wijn en toen ging hij naar een feestje.

Toen hij vannacht terug kwam van uitgaan, klopte hij zachtjes op de deur. "Kom maar", roep ik half slapend. Even later stond hij naast mijn bed, triomfantelijk met een wit plastic zakje zwaaiend. "Je frikandel", zei hij met een lach.

Ik heb er één heel lekker hapje van genomen en ben toen heel blij verder gaan slapen.

Have you ever noticed that...

Elke keer dat Robijn hun beertje door de re-styler gooit, hij meer op Chucky gaat lijken?

Toiletweetjes

Op het dichtstbijzijnde toilet op werk zie je er Slecht Uit. Als je van je fiets komt en net alle trappen naar boven hebt gemount (als in Everest) en je jezelf met je afgepeigerde lijf het toilet in sleept, om te kijken of je toonbaar bent en je je zelfverzekerd de werkvloer op kunt begeven, dan. Dan wil je jezelf na één blik met Mach-1000 van alle zojuist bedwongen treden in het diepe in storten (omdat dat het snelst is en mensen je dus slechts met moeite zullen kunnen onderscheiden).

In dat spiegeltje daar aan die wand zie je er namelijk uit als iemand die bij de Kinki Kappers werkt en drie nachten niet heeft geslapen na een opperhuidverslijmend lijmsnuifexperiment, en ohja, je hebt al die tijd in de Gracht gelegen (met kleren en al). En je hebt pukkels en butsen en dus diep in je wangen geetste wallen en je bent wít en je haar is vet en in plaats van creme heb je volgens je spiegelbeeld frituurvet in je hoofdhuid gemasseerd.

Net als je dan huilend de aftocht wilt blazen om thuis onder je deken je zakdoeken vol te gaan tetteren en je moeder te bellen om je te troosten, komt iemand opgetogen melden dat je er in het toilet één verdieping lager Gewoon en dus Wel Prima uit ziet!! Het was zo fijn om te horen dat IEDEREEN moest huilen en het kijken in onze spiegel! Het was zo fijn dat iemand door de pisspits naar een ander toilet moest en er achter kwam dat het leven daar mooi en goed was.

Ik deed het van euforie bijna in mijn broek.

Wie het laatst lacht etc.- als ik tenminste de laatste ga zijn

Ik stond dit weekeinde ergens nonchalant te doen met een wijntje zwierig in de hand. Het was avond of nacht en in een tuin op een geheimgedaanoverdeverjaardagsfeest en het weer was lekker en er waren hapjes en drankjes en iedereen vermaakte zich prima, op de Roessische Frau na, maar die doet er ook zelf niet echt veel moeite voor dus ja.

Net toen ik mijn haar nog eens heen en weer zwieperdezwaaide en een tomaatje at, ging iemand mij bevragen over wat ik zoal uitvoer. Ik vertelde van nou werk en studie. En om elke door mij uitgesproken alinea barstte hij keihard in lachen uit.

Ik dacht dat hij gek was.

Ik dacht het echt.

Met de beste wil van de wereld snapte ik niet wat er te lachen was aan 'ik werk en ik studeer dus' *muhihihihi* 'Op de Hogeschool Utrecht en op de UU; als je het echt weten wil' *muhihiháááá-áá-á* (hier zette ik grote ogen op en keek het gezelschap rond van; zit er een beest op mijn hoofd, zeghetmezeghetme) 'Geen beest', verzekerde iedereen me met één blik.

'Help',

dacht ik toen (help mij met (com)passie).

Hier hoefde ik geen nachtje over te slapen

Ik zat reclame te kijken en toen kwam er ééntje voorbij van ik geloof Natusan. Ze hadden het erover dat je baby lekker slaapt door hun in-hun-product-gestopte lavendelsmelly. Dat zou best eens kunnen.

Toen riepen zij-van-de-reclame alle jonge ouders op om -als ze handige tips hadden over hoe je je baby rustig kunt laten slapen- contact met hen op te nemen (en hen te vertellen hoe zij hun nazaten stil hielden). Het beste idee zou dan een kinderledikantje winnen.

Toen dacht ik; denken ze bij Natusan nu werkelijk dat ouders tot deze reclame en geweldige te winnen prijs hun baby op de grond hebben gelegd of in een chipsdoos hebben gehouden tot ze een ledikantje van Natusan bij de post zouden krijgen?

Een eerste nachtrustvoorwaarde voor een kind lijkt mij namelijk toch juist dat bed?? (Als je dat niet hebt, hoe durf jij als ouder blij aan deze prijsvraag mee te doen en contact op te nemen met de Natusan zo van 'hee, ik stop altijd een speelgoedbeestje in mijn beebie zijn mond'; opdat je een ledikantje wint zodat je kind niet langer in een Croky-doos hoeft & lekker stil gaat slapen??)

Trouwens; YESSSSSS

Er zijn weer kastanjes!

De eerste heb ik heel voorzichtig meegenomen. Ik had gesport en vond m nog bijna helemaal in zijn dikke groene stekeljas gehuld, op het paadje-waar-je-niet-mag-fietsen. Hij hield zich stil en gluurde slechts door een klein spleetje afwachtend naar buiten. Nu ligt hij al een paar dagen in de boom van Ons Wereldje, en elke dag gaat dat geweldige bruine oog een stukje verder open.

Zo, zó mooi!

Soms weet ik dat soort dingen gewoon óók niet

Als ik naar park Lepelenburg fiets, kom ik zo nu en dan een oudere man tegen die zijn hondenriem uitlaat. Volgens mij heeft hij echt geen hond. Met het handvat van de hondenriem stevig in de hand, het klik-oogje los langs zijn knie bungelend en de blik op oneindig beent hij zijn vaste route langs het water. Nooit is er een hond; niet aan die riem, maar ook niet in de bosjes of over het gras rennend of met een tak in het water.

Best apart, toch?

Euh? En wat losse dingen...

De post hiervoor had ik een paar dagen geleden al geschreven, uhmmm... dinsdag .. g.g ... ja, dinsdag om precies te zijn. Maar die wilde dus niet gepost worden door zichzelf (ik in mineur), en nu ineens wel. Ik NIET snap.

Het was een week van losse dingetjes tot nu toe.

Nieuw werk is leuk, qua dingen die je moet doen in ruil voor geld, qua mensen, qua gebouw etc. En als ik niet met de medzjik sleutel-van-alle-kantoren-lokalen-collegezalen als een kleuter om mijn nek geknoopt rond loop, word ik weggejaagd bij de koffieautomaat voor medewerkers. Het is een soort mijn amulet waarmee ik koffie-immuniteit heb (of eigenlijk thee-).

Amongst other things.

Tijdens de eerste vergadering van Hysterica (een in oprichting wezend toneelclubmensenvanGeschiedenis-iets) waren de belangrijkste punten:

- We kunnen iets met een Griekse tragedie doen ...? *vragend opengesperde ogen, scheef opengezakte monden, beetje rondkijken, niet reageren; iedereen*
- Simon is niet verloofd met zijn vader
- De daadwerkelijke vriendin van Simon is woonachtig in een terrarium
- De dochter van Simon en zijn vaderverloofdevriendin gaat Hassan Simonsdochter heten
- Erik is terug (pfft, wist ik al lang)
- Christie en Jonneke waren weg (maar dat wist ik ook al)
- Vio was er wel even, maar moest toen weg
- Ik ben verkouden
- We gaan een toneelstuk spelen, zeer waarschijnlijk ... *vragend opengesperde ogen, scheef opengezakte monden, beetje rondkijken, niet reageren; iedereen*

Laatste losse dingetje.

Franks beste verkleedfeestoutfit allerooit was als Steve; hij had al zijn bruine kleren aangetrokken. 'Steve'op het flappertje van zijn borstzakje gemaasd, en een life size opblaaskrokodil op zijn rug vastgeplankband. "Het was en babe magnet", aldus F.

How deep is your dip?

Heeee! George Clooney speelt in Jessica Fletcher!! *niemand in de buurt om het tegen te zeggen*

Momenteel zit ik in mijn einde-van-de-middag-dip. Pfffft. Niks ergs op zich; ik heb er een productieve dag op zitten, maar de dip lijkt altijd gewoon erger als je nog weg moet 's avonds om iets te doen (bijv. een cursus / les / IETS etc.) .

Laat me nou gewoon een wijntje drinken, gewoon. Op de bank.

Het zijn dat op zich leuke dingen die ik ga doen (dat geluk heb ik), maar (English, people) mééén , als ik nu mocht kiezen, dan was het Jessica, wijn & I.