Soms weet ik dat soort dingen gewoon óók niet

Als ik naar park Lepelenburg fiets, kom ik zo nu en dan een oudere man tegen die zijn hondenriem uitlaat. Volgens mij heeft hij echt geen hond. Met het handvat van de hondenriem stevig in de hand, het klik-oogje los langs zijn knie bungelend en de blik op oneindig beent hij zijn vaste route langs het water. Nooit is er een hond; niet aan die riem, maar ook niet in de bosjes of over het gras rennend of met een tak in het water.

Best apart, toch?