Liefde gaat door de maag

Gisteren hebben Hij en ik Erg Gezond gegeten. Dat wilden we ook, hoor. Hij had tonijnsteaks gemaakt, heel lekker met verse kruiden en een beetje peper en a pinch of salt en wat sojasaus, zo sprenkelsprenkel er overheen, echt wow.

Ik had een J-Ol salade gemaakt (uit dat blauwe boek, op pagina 28-29, de Moorse salade, geloof ik dat 'ie heet); dan eet je peen en radijsjes en nonchalant gehakte kruiden en geroosterde sasamzaadjes en nog meer ultragezonde dingen.

Het was zó lekker! Toen we uitgegeten waren en tevreden over onszelf en ons gezondheidsoffensief zei ik; "ik wil een frikandel speciaal". Als balansvoedsel, zegmaar. Hij lachte, we aten appel met honing (want hee, Rosj Hasjana), dronken het laatste restje wijn en toen ging hij naar een feestje.

Toen hij vannacht terug kwam van uitgaan, klopte hij zachtjes op de deur. "Kom maar", roep ik half slapend. Even later stond hij naast mijn bed, triomfantelijk met een wit plastic zakje zwaaiend. "Je frikandel", zei hij met een lach.

Ik heb er één heel lekker hapje van genomen en ben toen heel blij verder gaan slapen.