Ik voel me als het beeld 'Stad zonder hart'
Het tegenovergestelde van liefde is niet altijd haat, vaak is het onverschilligheid. Jou kon het niet meer zo veel schelen, maar mij nog wel een heleboel.
Ik had het geweldig met je...
Gelukkig bleek ook nu weer dat ik niet voor niks altijd zo blij ben met de mensen om mij heen. Het relativeringsvermogen van F., de niet-aflatende aandacht van S., het invoelingsvermogen van K.. De bezorgdheid van de Groningse M., 'of ik het echt wel red' (anders kom ik nú naar je toe). De in het zelfde schuitje zittende N., met wie ik toch altijd al graag samen roei; we zijn olympisch. Het luisterende oor van M., die het zelf zo vreselijk druk heeft, de wijze woorden van I..
J., de luisterende man, M. de gevoelige man (dank voor je sms 's avonds, ik hoop dat het in je huis allemaal nog in orde is gekomen;)), de fantastische M. & A. uit / te A..
En Frank, die me altijd out of the blue belt, op de momenten dat het er echt toe doet.
*glimlacht*
Dank jullie wel,
M
6 Comments:
Jeetje, wat is het met die mannen de laatste tijd? Het zijn allemaal sukkels!
Het beeld mag dan wel geen hart hebben, het is al jaren erg standvastig...
** knuffelt digitaal en meldt grootmoedig dat jij ook best een Bambi-kleurplaat van N. mag kleuren. **
Ary, en hoé! Dank, Sanne, ik schuif graag bij je aan; ook een glaasje ranja? Coert, ik weet het ook niet...
M
Erik is totaal flabbergasted in Engeland ewn laat dit op deze wijze nadat hij via ingewijden op de hoogte was gesteld. Mannen, tssss, ik vind ze maar niks.
Mijn steunbetuigingen lijken door blogspot te worden geboycot, maar nogmaals geprobeerd:
-- Vanuit Engeland laat ik weten totaal flabbergasted te zijn nadat ik het nieuws via ingewijden had vernomen. Mannen, tssss, ik moet er niets van hebben.--
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home