Thursday, November 30, 2006

Ik droomde dat je dood ging, en ik je vader troostte


Het is alweer even geleden, de stormen zijn geluwd. Ik ben niet meer boos, soms nog wel kwaaiig, gewoon, omdat je me hebt gekwetst.

Toen ik je laatst weer zag, en jij mij; met andere ogen. Of juist weer met dezelfde ogen, het is maar hoe je het bekijkt. Ik zag je weer stralen, weer lachen, weer vallen...

Ik zag jou toen, en in een flits onze liefde voorbij komen. Het strand, die nachten bij de openslaande deuren op de bank, het uitzwaaien vanaf het balkon, de mailtjes, Nina Simone en de verhalen, zo veel verhalen.

Je wilde me iets zeggen, toen ik je dus laatst weer zag. Ik wilde niet luisteren. Je praatte dus maar wat over koetjes en kalfjes terwijl ik met mijn armen over elkaar en een stroef gezicht naar je luisterde.

J. zei gisteren tegen mij 'ik ben benieuwd naar wat hij eigenlijk echt te zeggen had'.

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

J. heeft een punt. Maar: dan moet hij dat sowieso eens ècht tegen je zeggen. En niet tussen neus en lippen door op één of andere borrel, wanneer het eten op is.
Zo.

30/11/06 15:16  
Anonymous Anonymous said...

ik droomde dat ik voor twee kalfjes moest zorgen en dat twee veulens hun eigen weg kozen.

31/5/08 20:46  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home