Ik leef ook in afwachting van

Ik heb vandaag al twee valentijn-gerelateerde digitale berichten mogen ontvangen -hoezee-; eentje van E. van mijn werk (líef), en eentje van Gerrit de uitbener *annex* taxichauffeur-met-sleepvoet. Gerrit, net als alle voorgaande jaren; ik ook met passie van jou.

Mooie oogst, ik ben bijna tevreden... er mist alleen nog één dingetje.

M. was laatst skieen, en toen keihard op zijn bek gevallen. Met zijn arm op een steen; grote wond, bloeden. Toen ik m weer zag, was de wond inmiddels een grote korst. Toen ik m daarna nog een keer zag, was er nog een klein korstje over; in de vorm van een hartje. Ik zei dus tegen M. "Je hebt een hartjes-korstje." M. bestudeerde zijn elleboog en zei toen: "Die heb ik speciaal voor jou zo geknaagd."

Van de week zag ik M. weer. "Hee, je korstje is weg," zei ik, toen hij zijn mouwen oprolde. "Klopt," zei M., en hij ging verder met de afwas.

Vlak voor hij weg ging vertelde M. na lang aarzelen het volgende. Namelijk. "Ik had heel voorzichtig met het korstje gedaan. Toen hij er af kwam, was het dus nog steeds dat hartje. En ik had dat dus speciaal voor jou bewaard. Ik wilde m dan in een envelop doen en in de bus gooien met verder niks geen briefje ofzo; alleen het hartjeskorstje. Maar ... ik ben hem dus kwijt geraakt. Erg he?"

Maar even; ALS M. da had gedaan, dan was dat echt mijn mooiste valentijnsding aller2007 geweest. By far!