Zachtjes tikt de regen door het zolderraam (als zolderraam = muur)

Ik weet welke geluiden er in mijn trapgat, wasmachine, kamer en computer thuis horen, en welke niet. In mijn kamer hoort bijvoorbeeld NOOIT een druppend geluid en dus werd ik vannacht wakker toen het daar wel ineens was.

Buiten sloegen de regens tegen de ramen, het water kolkte over mijn balkon en er stonden grote plassen op het plein. Binnen droop mijn computermuur. Door het plafond, bij de verwarmingsbuizen kwam een straal, die over de muur naar beneden kronkelde om uiteindelijk op het tapijt te spetteren, daar maakte de spetters aanstalten om mijn computer en stekkerdozen te betreden, maar daar stak Martin een stokje voor door alles uit te zetten en los te maken en weg te trekken. En even, twee seconden voor hij hier aan begon, was hij er nog van overtuigd dat ik m wekte om de geiten te melken, dus hier mag best even voor geaplaudisseerd worden, me dunkt.

Ik maakte me ondertussen overigens zeer nuttig door te bedenken welke joggingbroek ik aan moest doen als ik door het huis ging dwalen op zoek naar 'wat er aan de hand was'. Het werd mijn smurf-blauwe (met een sjirt). Een beetje tegen de muur knotsend liep ik vervolgens door de gangen, keek hier, en keek daar, en kwam tot de conclusie dat het waarschijnlijk aan de dakgoot lag. (En lees nu de laatste zin nog een keer, en dan nu op z'n Gert-Jan Droges, als je m de eerste keer niet zo las.)