Slush Puppie, als in Utrecht

Ik fiets graag, om vele redenen. Ik kan als ik op de fiets ben zelf bepalen wanneer ik ergens heen ga en hoe laat ik weg ga, ik krijg beweging, kan makkelijk afsnijden, ben buiten, mag drinken en kan erg goed zonder handen fietsen, wat ik persoonlijk enorm aan mijn cool vind bijdragen.

Vanmorgen stapte ik dus op de fiets naar werk. Door alle sneeuw zag Utrecht er geweldig uit. De bomen de daken, MAAR OOK DE WEGENNNN waren wit. Bomen, prachtig, daken; Anton Pieck-ish, de wegen... niet gestrooid en dus eigenlijk niet wit, maar een grote uitgesmeerde bruine Slush Puppie. Broek na een straat dus ook Slush Puppie, ehmm... die auto die probeert weg te rijden, glijdt gewoon tegen de stoep. Oh..hoi mevrouw, ik help u wel even overei ... ho... zelf blijven staan. Jongetje; pas je op voor de BUS WANT DIE KAN NNNNIET REMMEN, NIETzogoedREMMENpfjoe. He, hallo Turkse moeders; jullie lopen gelukkig ook naast jullie fiets, dit verzustert, vinden jullie ook niet? Inmiddels ben ik al een half uur te laat voor werk, maar he, ik ga dus echt niet mijn nek breken zomaar hier bij de ganzenweide, dus jullie kunnen snateren wat je wilt. Okay stukje fietsen ... adem mezelf de bochten door, met een stijf getrokken mond en opengesperde neusgaten. Ik hou er niet van als mijn achterwiel uitbreekt namelijk... Hou vol. Vlak bij werk ... He, wat cool dat iemand een waterballon heeft gemaakt en die heeft laten bevriezen hier op straat.

*maakt aantekening in hoofd om zelf ook waterballonnen te gaan laten bevriezen EN om straks op internet te kijken welke politieke partij zich sterk gaat maken voor ' Utrechtse wegen met zout bestrooien als het sneeuwt' en om op die partij te stemmen morgen*