Terecht gewezen worden *extraordinaire*

Op werk liep ik eens bij P. binnen. Ik moet altijd met de concierges strijden om zijn aandacht en koffietijd. Vandaag was ik ze voor, en dus dronken we koffie en praatten we over het weekeinde.

P. vertelde dat hij bij een voetbalwedstrijd was geweest. Van Feyenoord tegen Anderen, hij is voor Feyenoord. P is de rust/vriendelijkheid en behulpzaamheid zelve. Maar dus echt; hij is systeembeheerder en ik heb hem nog nooit ook maar een geergerd gezicht zien trekken, dat zegt toch wel iets. Het mooist is dat P.'s uiterlijk nogal paradoxeert met zijn innerlijk. Als Tyson zijn mastino's uitlaat, gaan ze een blokje voor P. om, zegmaar.

Maar P. was dus bij een voetbalwedstrijd, en daar was hij irritant. Dat gaf hij zelf toe, anders zou ik het niet durven schrijven. Hij legde uit dat 'als ik voetbal zie, ga ik op in de wedstrijd, en dan moet ik schelden. Als mensen er iets van zeggen, dan krijgen ze de wind van voren.' Dan zit je dus niet te lachen, mens-dat-er-wat-van-zei-zijnde. Afgelopen zondag echter, toen P. tekeer aan het gaan was, had zich een geestelijk gehandicapte 'van 2.10 meter' een weg door de menigte naar hem toe gebaand en had met rollende oogjes, ook in Feyenoordshirt gehuld aan hem gevraagd: "Kom je hier voor het voetbal of om te schelden".

"Daar had ik dus effe niks op te zeggen", aldus P.