Van 9-11 krijg ik gewoon geen genoeg (laat mij)

Zo, het was dus tof.
Veel gezien, gedaan en goed bijgekletst. En weer eens bleek; het gezelschap maakt je reis echt de moeite waard (een bloemlezing).
- Broet (uiteraard, want hem ging ik bezoeken)
- Thomas de Duitse journalist, die een perfecte vliegtuighomie was. Hij werkte op 9-11 in New York voor de ARD. Telefonisch deed hij verslag van wat hij zag. "Mijn vrouw riep me terug uit de lift, dat ik moest komen kijken. Eerst dacht ik nog aan een gewone brand, wij woonden destijds aan de ' andere kant', niet aan de kant waar de vliegtuigen de toren binnen vlogen. Pas toen het tweede vliegtuig naar binnen ging, en die vuurbal om de toren sloeg, begrepen we dat het echt mis was. Ik was op dat moment de enige ARD-journalist hier in New York. Voor zowel radio als tv moest ik verslag doen, 56 uur heb ik aan 1 stuk door gewerkt, het was ongelofelijk." EN Thomas heeft al heel vaak mijn ultimate idol Kofi Annan geïnterviewd. "Ik zag hem altijd in New York, maar laatst was ik toevallig in Duitsland toen ik bij een persconferentie met Kofi moest zijn. Het is zo'n vreselijk aardige man. Kofi zei ' kom je nou echt dat hele stuk uit Amerika om mij hier die vraag te stellen, ik mag toch hopen van niet.' "
- Verder ontmoette ik 2 mensen die Nitin heten. 1 was wel ok, maar verder niet heel bijzonder. De ander was wel erg leuk. De leuke vertelde dat hij jarig was (en liet zijn paspoort zien om te bewijzen dat het echt zo was) en vertelde dat hij bij Ivanka Trump in de klas had gezeten en van Mauritius kwam en dat hij klasgenoten had wijsgemaakt dat ze daar nog altijd in bananenbladeren rondlopen (en deze leugen zelf weer was vergeten TOTDAT zijn klasgenoten bij hem langs wilden komen in de vakantie en naar hem toe kwamen met het verhaal dat er rotte weinig boten van het vasteland naar Mauritius gaan. Toen Nitin vroeg waarom ze dan niet met het vliegtuig kwamen, zeiden ze ' jamaar jij had gezegd dat jullie op Mauritius niet wisten wat dat was en dat jullie nog in bananenbladeren liepen etc.) En deze Nitin wilde met me uit en stelde voor om te gaan... voetballen, maar ik ben daar geen ster in.
- De Pool met wie ik uit lunchen ging. Hij werkt vlak naast Ground Zero. Ook op 11 september 2001 al. "We hoorden eerst alleen heel veel lawaai, toen we gingen kijken wat er aan de hand was, zagen we ineens het tweede vliegtuig de andere toren binnen vliegen. Toen moesten we rennen, het gebouw uit en weg, weg, weg. Het ergste was het om de mensen uit de torens te zien springen. Echt afschuwelijk was dat, dat ze soms hun koffertje nog vast hadden... Wij hebben heel veel geluk gehad, want ons gebouw was vreselijk beschadigd, we hebben 4 maanden ergens anders moeten werken."
- De pistolen-oma die naast mij zat op de terugweg in het vliegtuig. "I live near Philadelphia, and I never leave the house without my gun. I have a licence. And you can't just shoot anyone you know, but if they come up to me, I can tell you honey, I won't hesitate." Bijna 70 jaar dus.
En zo nog meer, maar ik moet ook nog wat andere dingen doen, dussssssssss later!